تشخیص

شنیدن سوفل قلبی در حین معاینه ممکن است باعث شود پزشک به نقص دیواره دهلیزی یا سایر نقایص قلبی مشکوک شود. برای یک نقص قلبی مشکوک، پزشک ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را درخواست کند:

 

اکوکاردیوگرافی. این رایج ترین آزمایشی است که برای تشخیص قطعی سپتوم دهلیزی استفاده می شود. از صدا برای تولید تصویری ویدئویی از قلب استفاده می شود که به پزشک اجازه می دهد تا حفره های قلب را ببیند و قدرت پمپاژ آنها را اندازه گیری کند.

• تبلیغات

   

  کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

  تبلیغات و حمایت مالی

  • خط مشی
  • فرصت ها
  • انتخاب های تبلیغاتی

  این آزمایش قلب و نشانه‌های بیماری را بررسی می‌کند. پزشکان همچنین می توانند از این آزمایش برای ارزیابی وضعیت و برنامه درمانی استفاده کنند.

• اشعه ایکس قفسه سینه. این به پزشک کمک می کند تا وضعیت قلب و ریه ها را ببینید. اشعه ایکس می تواند شرایطی غیر از بیماری را شناسایی کند که ممکن است علائم یا نشانه ها را توضیح دهد.
• الکتروکاردیوگرام (ECG). این تست فعالیت قلب را ثبت می کند و به شناسایی ریتم قلب کمک می کند.

• کاتتریزاسیون قلبی. یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) در یک رگ خونی در کشاله ران یا بازو قرار داده می شود و به سمت قلب هدایت می شود. از طریق کاتتریزاسیون، پزشکان می توانند نقایص مادرزادی قلب را تشخیص دهند، میزان پمپاژ قلب را آزمایش ، عملکرد دریچه قلب را بررسی و فشار خون در ریه ها را اندازه گیری کنند.

  با این حال، این آزمایش معمولاً برای تشخیص نقص سپتوم دهلیزی مورد نیاز نیست. پزشکان همچنین ممکن است از تکنیک های کاتتریزاسیون برای ترمیم نقایص قلبی استفاده کنند.

   

• ام آر آی. این از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر سه بعدی از قلب و سایر اندام ها و بافت های بدن استفاده می کند. در صورتی که اکوکاردیوگرافی نتواند به طور قطع نقص دیواره بین دهلیزی یا شرایط مرتبط را تشخیص دهد، ممکن است پزشک درخواست MRI کند.

   

• سی تی اسکن. این از یک سری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب استفاده می کند. اگر اکوکاردیوگرافی به طور قطع سپتوم بین دهلیزی را تشخیص نداده باشد، می توان از آن برای تشخیص آن و نقایص مادرزادی قلبی مرتبط استفاده کرد.
•  

رفتار

خیلی از نقایص سپتوم دهلیزی در دوران کودکی خود به خود بسته می شوند. برای کسانی که بسته نمی شود، برخی از نقایص کوچک سپتوم دهلیزی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اما بسیار از نقایص سپتوم دهلیزی پایدار در نهایت نیاز به جراحی دارند.

 

 

 

نظارت پزشکی

اگر شما یا فرزندتان نقص سپتوم دهلیزی دارید، متخصص قلب ممکن است توصیه کند آن را برای مدتی تحت نظر داشته باشید تا ببینید که آیا خود به خود بسته می شود یا خیر. بسته به شرایط و اینکه آیا سایر نقایص مادرزادی قلبی را دارید، پزشک تصمیم خواهد گرفت که چه زمانی به درمان نیاز دارید.

 

 

 

داروها

 

داروها سوراخ را ترمیم نمی کنند، اما ممکن است برای کاهش برخی از علائم و نشانه هایی که می تواند همراه با نقص دیواره دهلیزی باشد استفاده شود. ممکن است از آن‌ها برای کاهش خطر عوارض بعد از جراحی استفاده شود. همچنین ممکن است شامل داروهایی برای منظم نگه داشتن ضربان قلب (بتابلوکرها) یا کاهش خطر لخته شدن خون (ضد انعقادها) باشند.

 

 

 

عمل جراحی

 

بسیاری از پزشکان برای جلوگیری از عوارض بعدی، ترمیم نقص دیواره بین دهلیزی متوسط ​​تا بزرگ را که در دوران کودکی یا بزرگسالی تشخیص داده شده است، توصیه می کنند. با این حال، اگر فشار خون ریوی شدید دارید، جراحی توصیه نمی شود زیرا ممکن است وضعیت را بدتر کند.

 

 

برای بزرگسالان و کودکان، جراحی شامل دوختن، بستن یا وصله کردن دهانه غیر طبیعی بین دهلیزها است.

 

 

 پزشکان وضعیت را ارزیابی می‌کنند و تعیین می‌کنند که کدام یک از این دو روش استفاده شود: 

 

 

• کاتتریزاسیون قلبی. پزشکان یک لوله نازک و قابل انعطاف (کاتتر) را در یک رگ خونی در کشاله ران قرار می دهند و با استفاده از تکنیک های تصویربرداری آن را به سمت قلب هدایت می کنند. از طریق کاتتر، یک پلاگین برای بستن سوراخ قرار می دهند. بافت قلب در اطراف مش رشد می کند و به طور دائم سوراخ را می پوشاند.

  این نوع روش فقط برای ترمیم نوع ثانویه نقایص سپتوم دهلیزی استفاده می شود. با این حال، برخی از نقایص بزرگ سپتوم دهلیزی ثانویه ممکن است به جراحی قلب باز نیاز داشته باشند.

   

• عمل جراحی قلب باز. این نوع جراحی با بیهوشی عمومی انجام می شود و نیاز به استفاده از دستگاه قلب و ریه دارد. از طریق یک برش در قفسه سینه، جراحان از تکه هایی برای بستن سوراخ استفاده می کنند. این روش تنها راه برای ترمیم نقایص دهلیزی پرمیوم، سینوس وریدی و سینوس کرونری است.

  این روش را می توان با استفاده از برش های کوچک (جراحی کم تهاجمی) و با ربات برای برخی از انواع نقایص تیغه بین دهلیزی انجام داد.

•  

مراقبت های بعدی

مراقبت های بعدی به نوع نقص، درمان پیشنهادی و وجود نقص های دیگر بستگی دارد. اکوکاردیوگرام های مکرر پس از ترخیص از بیمارستان، یک سال بعد و سپس طبق درخواست پزشک انجام می شود. برای نقایص ساده سپتوم دهلیزی که در دوران کودکی بسته شده اند، به طور کلی فقط مراقبت های گاه به گاه مورد نیاز است.

 

 

بزرگسالانی که ترمیم نقص سپتوم دهلیزی داشته اند باید در طول زندگی تحت نظر باشند تا عوارضی مانند فشار خون ریوی، آریتمی، نارسایی قلبی یا مشکلات دریچه بررسی شود. معاینات بعدی معمولاً سالانه انجام می شود.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

 

اگر یک نقص مادرزادی قلبی دارید یا برای اصلاح آن جراحی انجام داده اید، ممکن است در مورد محدودیت در فعالیت ها و سایر مسائل تعجب کنید.

 

ورزش داشتن نقص سپتوم دهلیزی معمولاً شما را از فعالیت یا ورزش محدود نمی کند. اگر عوارضی مانند آریتمی، نارسایی قلبی یا فشار خون ریوی دارید، ممکن است توصیه شود از برخی فعالیت‌ها یا ورزش‌ها اجتناب کنید. متخصص قلب می تواند کمک کند تا بدانید چه چیزی بی خطر است.

 

اگر نقصی دارید که ترمیم نشده است، پزشک احتمالاً توصیه می کند که از غواصی و کوهنوردی در ارتفاعات خودداری کنید.

•  

• جلوگیری از برخی از نقایص قلبی و ترمیم نقایص باعث ایجاد تغییراتی در سطح قلب می شود که آن را مستعد ابتلا به عفونت (اندوکاردیت عفونی) می کند. نقایص سپتوم دهلیزی معمولاً با اندوکاردیت عفونی مرتبط نیست، اگرچه پزشک احتمالاً هر زمان که کار دندانپزشکی انجام دهید، آنتی بیوتیک های پیشگیرانه را برای حدود شش ماه پس از بسته شدن توصیه می کند.

  اما اگر علاوه بر نقص سپتوم دهلیزی، نقایص قلبی دیگری نیز دارید، یا اگر در شش ماه گذشته ترمیم نقص سپتوم دهلیزی را داشته‌اید، ممکن است نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از انجام برخی روش‌های دندانپزشکی یا جراحی داشته باشید.

   

•  

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

اگر پزشک مشکوک به نقص سپتوم دهلیزی باشد، احتمالاً  به یک پزشک آموزش دیده در زمینه بیماری های قلبی (متخصص قلب) ارجاع می شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم و زمانی که متوجه شدید
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات جدید زندگی، و ویژگی منحصر به فرد بیماری
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که  مصرف می کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
•  

برای دیواره بین دهلیزی، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:پ

 

• محتمل ترین علت این علائم چیست؟
• آیا احتمال بیماری دیگری وجود دارد؟
• چه آزمایشاتی لازم است؟
• آیا این حالت موقتی است یا طولانی مدت؟
• گزینه های مدوا چه هست؟
• خطرات کاتتریزاسیون یا جراحی قلب چیست؟
• آیا محدودیت‌هایی برای فعالیت وجود دارد؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• آیا علائم همیشه بوده اند یا گاه به گاه؟
• آیا علائم با ورزش بدتر می شود؟
• آیا به نظر می رسد چیزی علائم  را بدتر کند؟
• آیا چیزی وجود دارد که علائم را بهبود بخشد؟
• آیا سابقه خانوادگی نقص مادرزادی دارید؟
•